De barokke Predikherenkerk is aan de buitenzijde inmiddels uit de steigers, maar aan het interieur wordt nog koortsachtig gewerkt. In 1729 werd gestart met de bouw van de kerk die doorheen de geschiedenis vier fases meegemaakt heeft.
“De Predikheren fase was de eerste fase van dit monument. We hadden ook na de Franse Revolutie de militaire fase, maar ook de vele jaren in vervalfase moeten we meetellen” vertelt Arthur Orlians (Schepen van Gebouwen en Monumenten) “In het Predikheren kiest men ervoor om drie fases te laten zien in de gelaagdheid van het gebouw. Het zal dan ook niet helemaal gerestaureerd worden. Zo zien we de drie fases terugkomen in het plafond, in de muren, in de bibliotheek … en dat maakt het tot zo een prachtig resultaat”. (Meer wete ? Kijk dan weldra op mijn YouTube kanaal. Mis hem niet, klik vandaag al op deze link https://www.youtube.com/traveltoppereu
Na een grondige renovatie heeft Het Predikheren in 2019 zijn deuren als nieuwe bestemming als bibliotheek van de 21ste eeuw geopend. Sinds dan is Het Predikheren als voormalig 17de eeuwse barokke klooster, niet alleen in Mechelen maar ook ver buiten onze stadsgrenzen bekend. De bibliotheek is dan ook een parel in de Dijlestad waar niet enkel Mechelaars maar ook toeristen graag binnenstappen.
Predikherenkerk geeft zijn plafond prijs
Donderdag had ik het genoegen om de interieurwerken in de Predikherenkerk te mogen gaan bekijken. Toegegeven, er staan nog heel wat bouwstellingen, maar als alles volgens plan verloopt, zou deze kerk in ere hersteld zijn ergens zomer 2024. Van bij de start van de renovatie in 2020 is van wat een ruïne was, alvast vandaag niets meer te merken. Lees verder onder de foto’s
Als ik in de kerk naar boven kijk, dan valt de schoonheid van het plafond direct op het netvlies. Gelukkig heeft men deze schoonheid terug naar boven kunnen halen. De bestaande vloer uit kasseien, ook die zal behouden blijven maar zal door het omdraaien van de stenen, beter begaanbaar worden. Aan de muren zijn spren van militaire aanwezigheid. Zo verwijzen de ringen in de muren naar de aanwezigheid van paarden.
“De eerste fase van de restauratie hebben we de buitenmuren, de ramen, de gevels … aangepakt. Dit heeft ongeveer 4 miljoen euro gekost” besluit schepen Orlians
Wat we niet meer zullen zien in de Predikherenkerk is een schilderij van Nederlands schilder Egidius Joseph Smeyers. Maar voor ons als Mechelaars geen probleem want het kunstwerk “De heilige Dominicus met apostelen Petrus en Paulus” is te bewonderen in Kapel Mercier in de Sint-Romboutskathedraal. Ook het hoofdaltaar zal niet meer terugkeren. Wie de prachtige preekstoel mist, is er ook aan voor de moeite. Na 1796 werd deze overgebracht naar de kerk van het Groot Begijnhof in de stad Brussel. Een ander schilderij “Onze-Lieve-Vrouw met Sint-Dominicus en de heilige Catharina” van geboren Antwerpenaar Gaspar De Crayer is afkomstig van de Predikherenkerk. Als je dan toch in de kathedraal bent, dan is deze te vinden in de kapel van OLV van de Rozenkrans.
Herbestemming van Kerken in Mechelen
Mechelen en kerken, het is een mooi huwelijk. Met acht historische kerken staan we als centrumstad aan de top in Vlaanderen. Wanneer de Predikherenkerk of Kloosterkerk opnieuw zal schitteren, dan kunnen we zonder schroom zeggen en schrijven dat Mechelen een historische kerk rijker is.
“Ik denk dat er weinig steden in België zijn die zo veel herbestemde kerken hebben, die dan nog is bestemd worden voor cultuur en toerisme “ vertelt Björn Siffer (Schepen van Cultuur Mechelen) Daarbij denk ik dan aan het Minderbroedersklooster, de Heilig Geestkapel, het Patershof, de Heilig Hartkerk en dan vergeet ik er ongetwijfeld nog wel een paar op te noemen. De schepen gaat verder “De acht historische kerken in onze binnenstad is echt wel een unicum. Heel veel toeristen komen daarvoor naar Mechelen. En nu de Predikherenkerk die vroeger door paters werd bewoond, Ik herinner me ook een voorstelling van het MMT in deze kerk waar zelfs met paarden werd gewerkt, en in 2024 zal het opnieuw een culturele plek worden in onze stad en daar zijn we heel erg fier op” Lees verder onder de foto’s
Kloosterkerk
Begin 13de eeuw richtte de Spaanse kanunnik Dominicus Guzmán de Ordo Praedicatorum of Orde der Predikbroeders op, ook wel dominicanen genoemd. Deze bedelorde zette zich in eerste instantie in voor de strijd tegen de ketterij, in het bijzonder de katharen in Zuid-Frankrijk. Pas later kregen ze de voornamer klinkende naam ‘predikheren’. Na een verspreiding in Zuid- en West-Europa arriveerden ze omstreeks 1650 in Mechelen.
Pas in 1652 kregen ze toestemming om een klooster met kleine kapel op te richten. Na de inwijding in 1689 bleek de toenmalige kapel te klein te zijn, en werd in 1729 gestart met de bouw van de Predikherenkerk. Deze werd ingewijd in 1736. Onder het Franse regime wordt het bijhorende klooster in 1796 gesloten. Het werd toen gekocht door het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen, die het complex inrichtte tot tehuis voor oude mannen. Vanaf 1809 doet het dienst als militair hospitaal en werden de ouderlingen overgebracht naar het voormalige klooster van Leliëndaal.
De Predikherenkerk kwam hierdoor in een andere fase terecht. De kloosterkerk werd sinds 1814 in gebruik genomen als krijgsarsenaal. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg het complex de naam ‘Kazerne Generaal Delobbe’ naar Lt. Generaal Hector Delobbe (1861-1931) die zich tijdens de Eerste Wereldoorlog eervol had onderscheiden. Het gebouwencomplex behield zijn militaire bestemming tot 1977 waarna het geen verdere bestemming meer had. De Stad Mechelen besliste dan om dit erfgoed niet zomaar verloren te laten gaan, en nam het lot van dit gebouw in eigen handen.
De inrichting tot ‘culturele hub’ voorziet tal van mogelijkheden voor het gebruik van de Predikherenkerk. Zo komt er ruimte voor culturele evenementen, congressen en meetings, maar ook een plek voor kunstenaars. De Predikherenkerk zal ook een uitbreiding zijn voor de aanpalende bibliotheek. Tekst, foto’s en video Verschueren Eddy voor Mechelen op zijn Best
Met dank aan Cultuur en Erfgoed en Regionale Beeldbank Mechelen.